Kaviaar wordt geassocieerd met vele mythen en legendes, maar het is toch zeker wel het meest bekend door zeer luxueuze feesten. Dit is het verhaal over hoe deze reputatie zich heeft ontwikkeld.
Al in de vierde eeuw voor Christus schreef de Griekse filosoof Aristoteles hoe kaviaar en steur “tijdens feesten werden aangekondigd met een fanfare van trompetten en bloemen”. Maar het was in feite in het middeleeuwse Rusland dat kaviaar voor het eerst populair werd als een gerecht geserveerd tijdens perioden van religieus vasten! In het dertiende-eeuwse Rusland had de orthodoxe kerk steur officieel gesanctioneerd als een gerecht dat kan worden gegeten tijdens het religieuze vasten en, in die tijd, was dat voor bijna 200 dagen van het jaar!
De kronieken van 1240 die de komst van de Mongolen in Moskou vastlegden vertellen ook door kaviaar geïnspireerde verhalen. Eén verhaal beschrijft dat de leider van de Mongolen, Batu Khan, een bezoek brengt aan een orthodox klooster in Uglich, ten noorden van Moskou. De monniken, die hun nieuwe opperheer graag wilden imponeren, bereidden een feest voor zijn entourage waarvan het laatste gerecht bestond uit warme appeljam gegarneerd met een portie gezouten steureitjes! Batu Khan moet hebben genoten van het gerecht want het klooster was één van slechts een handjevol kloosters dat niet door zijn mannen vernietigd werd.
Tijdens de middeleeuwen begon de populariteit van kaviaar zich onder de heersende klassen van de wereld te verspreiden, vooral tijdens banketten voor keizerlijke hoven. De allerbeste kaviaar werd enorm op prijs gesteld - en zelfs aanbeden - door de Russische tsaren, Mantsjoerijse keizers en zelfs het Vaticaan! De termen 'Royal' (koninklijk) en 'Imperial’ (keizerlijk) werden bedacht om de hoogste kwaliteit kaviaar te beschrijven bij de presentatie aan de groten der aarde tijdens grootse gelegenheden.
Ook Britse koningen begonnen in de middeleeuwen deze 'meest nobele lekkernij’ te waarderen en reserveerden alle steur en kuit uitsluitend voor consumptie door het hof. In 1324 werden alle steur door koning Edward II geridderd als ‘Koninklijke Vissen’, uitsluitend bestemd voor het koninklijk huis - een traditie die vandaag de dag nog steeds in het Verenigd Koninkrijk wordt aangehouden.
In de tweede helft van de 19de eeuw waren de koeltechnieken en transportmethoden - met name de uitvinding van stoomschepen en spoorwegen - zodanig verbeterd dat de lange afstand van de Kaspische Zee naar de hoofdsteden van Europa niet langer een probleem vormde voor de handelaren. De toegenomen export leidde tot nog grotere belangstelling voor kaviaar en een bredere waardering van steur als een delicatesse uitermate geschikt voor een feestelijke gelegenheid. Sociale elites in Europa werden bijzonder enthousiast over het idee van een exclusief gerecht dat maar weinig mensen zich konden veroorloven. De sterke band met Rusland was in dit opzicht een groot voordeel - de reizende Russische aristocratie werd door hun Franse en Italiaanse tegenhangers gezien als de meest extravagante feestvierders.
Aan het begin van de twintigste eeuw was de reputatie van kaviaar als een gerecht voor een feestelijke gelegenheid bijna op het hoogtepunt. Beroemd in Rusland als onderdeel van een traditionele ‘zakouski’ - een selectie van voorgerechten die alleen aan de rijkste en machtigste in de samenleving wordt geserveerd - werd kaviaar ook sterk geassocieerd met ‘Maslenitsa’, een week durend 'Pannenkoekenfestival' voorafgaand aan de vastentijd.
Tegen het einde van de 20ste eeuw nam de exclusiviteit van kaviaar toe doordat het voortbestaan van sommige steursoorten werd bedreigd. Een algemeen verbod op de handel in kaviaar vormde een sterke internationale beperking voor het aanbod, waardoor de reputatie van kaviaar als zijnde een zeldzame en zeer gewilde luxe nog groter werd.
Vandaag de dag, dankzij duurzame kweekpraktijken voor steur zoals die ontwikkeld zijn door Attilus, is hoogwaardige kaviaar veel toegankelijker dan ooit het geval is geweest. Populaire prijsklassen zoals onze Royal Siberische kaviaar, maar ook topklasse variëteiten zoals onze Royal Oscietra, zijn nu beschikbaar voor betaalbare prijzen. Dus, hoewel kaviaar één van 's werelds meest geprezen natuurlijke delicatessen blijft, is de sterke associatie met feestelijke gelegenheden niet veranderd - of het nu een viering van een bijzondere dag van het jaar is of het stijlvol vieren ter erkenning van een belangrijke persoonlijke prestatie.
De kronieken van 1240 die de komst van de Mongolen in Moskou vastlegden vertellen ook door kaviaar geïnspireerde verhalen. Eén verhaal beschrijft dat de leider van de Mongolen, Batu Khan, een bezoek brengt aan een orthodox klooster in Uglich, ten noorden van Moskou. De monniken, die hun nieuwe opperheer graag wilden imponeren, bereidden een feest voor zijn entourage waarvan het laatste gerecht bestond uit warme appeljam gegarneerd met een portie gezouten steureitjes! Batu Khan moet hebben genoten van het gerecht want het klooster was één van slechts een handjevol kloosters dat niet door zijn mannen vernietigd werd.
Tijdens de middeleeuwen begon de populariteit van kaviaar zich onder de heersende klassen van de wereld te verspreiden, vooral tijdens banketten voor keizerlijke hoven. De allerbeste kaviaar werd enorm op prijs gesteld - en zelfs aanbeden - door de Russische tsaren, Mantsjoerijse keizers en zelfs het Vaticaan! De termen 'Royal' (koninklijk) en 'Imperial’ (keizerlijk) werden bedacht om de hoogste kwaliteit kaviaar te beschrijven bij de presentatie aan de groten der aarde tijdens grootse gelegenheden.
Ook Britse koningen begonnen in de middeleeuwen deze 'meest nobele lekkernij’ te waarderen en reserveerden alle steur en kuit uitsluitend voor consumptie door het hof. In 1324 werden alle steur door koning Edward II geridderd als ‘Koninklijke Vissen’, uitsluitend bestemd voor het koninklijk huis - een traditie die vandaag de dag nog steeds in het Verenigd Koninkrijk wordt aangehouden.
In de tweede helft van de 19de eeuw waren de koeltechnieken en transportmethoden - met name de uitvinding van stoomschepen en spoorwegen - zodanig verbeterd dat de lange afstand van de Kaspische Zee naar de hoofdsteden van Europa niet langer een probleem vormde voor de handelaren. De toegenomen export leidde tot nog grotere belangstelling voor kaviaar en een bredere waardering van steur als een delicatesse uitermate geschikt voor een feestelijke gelegenheid. Sociale elites in Europa werden bijzonder enthousiast over het idee van een exclusief gerecht dat maar weinig mensen zich konden veroorloven. De sterke band met Rusland was in dit opzicht een groot voordeel - de reizende Russische aristocratie werd door hun Franse en Italiaanse tegenhangers gezien als de meest extravagante feestvierders.
Aan het begin van de twintigste eeuw was de reputatie van kaviaar als een gerecht voor een feestelijke gelegenheid bijna op het hoogtepunt. Beroemd in Rusland als onderdeel van een traditionele ‘zakouski’ - een selectie van voorgerechten die alleen aan de rijkste en machtigste in de samenleving wordt geserveerd - werd kaviaar ook sterk geassocieerd met ‘Maslenitsa’, een week durend 'Pannenkoekenfestival' voorafgaand aan de vastentijd.
Tegen het einde van de 20ste eeuw nam de exclusiviteit van kaviaar toe doordat het voortbestaan van sommige steursoorten werd bedreigd. Een algemeen verbod op de handel in kaviaar vormde een sterke internationale beperking voor het aanbod, waardoor de reputatie van kaviaar als zijnde een zeldzame en zeer gewilde luxe nog groter werd.
Vandaag de dag, dankzij duurzame kweekpraktijken voor steur zoals die ontwikkeld zijn door Attilus, is hoogwaardige kaviaar veel toegankelijker dan ooit het geval is geweest. Populaire prijsklassen zoals onze Royal Siberische kaviaar, maar ook topklasse variëteiten zoals onze Royal Oscietra, zijn nu beschikbaar voor betaalbare prijzen. Dus, hoewel kaviaar één van 's werelds meest geprezen natuurlijke delicatessen blijft, is de sterke associatie met feestelijke gelegenheden niet veranderd - of het nu een viering van een bijzondere dag van het jaar is of het stijlvol vieren ter erkenning van een belangrijke persoonlijke prestatie.